• #1
  • #2
  • 0 0% 0

    পৰ্ণষ্টাৰ: অজ্ঞাত শিল্পী ১৩৫ – এজন বিদেশী ছাত্ৰৰ কাহিনী যিয়ে মাত্ৰ এমজিআইএমঅ’ত অধ্যয়ন আৰম্ভ কৰিছিল আৰু ৰাছিয়াৰ হোষ্টেলত ছোৱালীক যৌন উদ্দেশ্যত কেনেকৈ হেতালি খেলিব পাৰি সেই বিষয়ে অজ্ঞাত আছিল। এই পৰিৱেশত প্ৰায়ে প্ৰলোভন আৰম্ভ হৈছিল মদৰ ইন্ধনযুক্ত কথা-বতৰাৰ পৰা, যাৰ ফলত ছোৱালীকেইজনীক নিজৰ কোঠালৈ ঘূৰাই পঠিওৱা হৈছিল, অজ্ঞান হোৱালৈ অপেক্ষা কৰা হৈছিল আৰু তাৰ পিছত তেওঁলোকৰ সন্মতি অবিহনে যৌন কাৰ্য্যকলাপত লিপ্ত হৈছিল।

    এই বিৰক্তিকৰ আচৰণক কিছুমানে নিয়ম হিচাপে গণ্য কৰিছিল, সম্ভাৱ্য ভুক্তভোগীৰ সংখ্যা অপৰাধীৰ আৰ্থিক সম্পদৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল আছিল। এনে কাৰ্য্যৰ পৰিণতি ভুক্তভোগীসকলৰ শাৰীৰিক ক্ষতিৰ বাহিৰলৈ গৈছিল, কিয়নো ই সমাজত সন্মতি আৰু সীমাৰ ওপৰত সজাগতা আৰু শিক্ষাৰ অভাৱৰ ওপৰত আলোকপাত কৰিছিল।

    যিখন পৃথিৱীত যৌন সন্তুষ্টিৰ বাবে ব্যক্তিৰ শোষণ আৰু বস্তুনিষ্ঠকৰণৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ ঘটিছে, সেইখন পৃথিৱীত এনে আচৰণক চিনি পাবলৈ আৰু প্ৰত্যাহ্বান জনাবলৈ ব্যক্তিক শিক্ষিত আৰু শক্তিশালী কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। ইজনে সিজনৰ সীমাৰ প্ৰতি সন্মান আৰু বুজাবুজিৰ প্ৰসাৰ ঘটাইহে আমি সকলোৰে বাবে এক নিৰাপদ আৰু সন্মানজনক পৰিৱেশ গঢ়ি তুলিব পাৰিম। এই কাহিনীয়ে আমাৰ সমাজত সন্মতি আৰু সন্মানজনক সম্পৰ্কৰ গুৰুত্বৰ সোঁৱৰণী হিচাপে কাম কৰক।